Tajemnicza kobieta, chłopiec u progu dorosłości, ich wzajemna relacja pełna czułego smutku. Dziwna relacja bohatera z ojcem, który jest fizycznie nieobecny, ale pojawia się we wspomnieniach. Ludzie, którzy wkraczają w życie młodego mężczyzny, ich niewinne prośby – wszystko to niedookreślone, niedopowiedziane. I znowu (jak w „Zagubionej dzielnicy”) ulice nocnego Paryża. Wiele pytań i żadnych odpowiedzi. Tylko to wrażenie, że nad bohaterami ciąży jakieś fatum, że zmierzamy do czegoś groźnego i to wrażenie narasta wraz z biegiem wydarzeń.
Kolejne udane spotkanie z Patrickiem Modiano. Mam jednak tym razem zastrzeżenia do tłumaczenia, wydaje mi się niezbyt udane. Niestety, nie przeczytam książki w oryginale :(.